Δεν ξέρω αν θα αγαπήσεις τον πραγματικό εαυτό μου, τις μέρες μου, τις συνήθειες μου, την άβυσσο σκέψεων που τρέχουν με ταχύτητα φωτός στο μυαλό μου. Δεν απαιτώ να βιώνεις τις φοβίες, ούτε να τις καταλαβαίνεις. Αλλά θέλω να καταλάβεις την ανάγκη μου. Την ανάγκη να μου λείπεις, για να σκέφτομαι εσένα.
Και μου λείπεις. Μου λείπεις περισσότερο τα βράδια. Τότε σε έχω περισσότερη ανάγκη! Όταν οι σκέψεις μου με πνίγουν και εγώ βουλιάζω σε αυτές, χωρίς να μπορώ να σώσω τον εαυτό μου. Τότε σε έχω ανάγκη, να μου απλώσεις το χέρι σου και να με σώσεις, να με σώσεις από τον εαυτό μου. Να διώξεις τις σκέψεις μου, που εμφανίζονται σαν τέρατα κάτω από το κρεβάτι μου, για να με τρομάξουν. Τότε σε έχω ανάγκη. Οι σκέψεις μου με κατακλύζουν και είναι άσχημες.
Γι΄αυτό θέλω να μου λείπεις, για να σκέφτομαι εσένα, ένα όνειρο ανάμεσα στις χιλιάδες σκέψεις μου που μοιάζουν με ατελείωτους εφιάλτες. Θα ήθελα να ελέγχω αυτές τις σκέψεις, να τις διώξω και πίστεψέ με προσπαθώ. Δεν έχω την ανάγκη και ούτε θέλω να νιώσεις ό, τι νιώθω, έχω την ανάγκη να με αγκαλιάσεις και να μου πεις ότι όλα θα πάνε καλά, ότι θα είσαι εκεί να με αγκαλιάσεις στις δύσκολες στιγμές και ότι θα είσαι ο ήρωας που θα διώχνεις τα τέρατα, τις σκέψεις μου.
Να με αγαπάς για αυτόν τον σκοτεινό μου εαυτό που ίσως να μη σου τον αποκαλύψω, ίσως να μην χρειάζεται. Να είσαι το καταφύγιο μου όταν αυτός ο εαυτός με πλησιάζει. Να είσαι εκεί για μένα, όταν το έχω ανάγκη, όταν αυτές οι σκέψεις προσπαθούν να κάνουν είσοδο στο μυαλό μου. Σε ευχαριστώ για όλες τις υποχωρήσεις που κάνεις και που κατάφερες να με αντέχεις και με τις δύο όψεις του εαυτού μου, όταν εμφανίζονται. Εγώ σε αγαπώ!
Signed by NantinX