Φαντάστηκες ποτέ να σιμώσει ένας άνθρωπος κοντά σου και στα μάτια σου να δει την αντανάκλαση του; Ονειρεύτηκες ποτέ να κουμπώσει ένας άνθρωπος κοντά σου και να ερωτευθεί όλες τις ατέλειες και τα ελαττώματά σου; Να θαυμάσει το μυαλό σου και να νιώσει τον παλμό από το κάθε συναίσθημά σου; Να διακρίνει στις κινήσεις και στις πράξεις σου το βάθος της ψυχής σου;
Να μετρήσεις τις πληγές σου και να τις κάνει ανάγκες. Από τα βάθη του “είναι” του, να κόψει ένα κομμάτι του και να το ταιριάξει μέσα σου. Να κατανοεί και να αφουγκράζεται κάθε βλέμμα σου και σκέψη σου, κάθε λέξη σου χωρίς προσπάθεια και επεξηγήσεις, δίχως κόπο και ιδιαίτερη ανάλυση. Μόνο με τα μάτια να σε αντιλαμβάνεται και να διαβάζει τον ψυχισμό σου.
Κι εσύ να στέκεις και να απορείς αν όλο αυτό είναι φτιαχτό, αν είναι επιτηδευμένο ή αν απλώς το αξίζεις. Αν όλο αυτό είναι μια φτιαχτή και προσποιητή συμπεριφορά όπου θα αποσκοπεί κάπου, θα το καταλάβεις άμεσα. Θέλοντας και μη, πάντα το ψέμα θα παφλάζει και θα τσακίζεται στα βράχια, πάντοτε ο δόλος αναδύεται και τη μπόχα του σκορπάει, η σκόνη κατακάθεται με τον καιρό και φανερώνει την ασχήμια.
Σκέψου να σου μιλά και να χάνεσαι στις λέξεις του, ο ειρμός του να σε παρασέρνει και να στοχεύει με την ψυχή σου, να αγγίζει τις πιο λεπτές χορδές σου και με χειρουργικές κινήσεις να συνθέτει μεθυσμένες μελωδίες. Δίπλα σου να στέκεται και να σε συμπληρώνει λίγο λίγο. Καταφύγιό σου ο νους του και απάγκιο η αγκαλιά του.
Το άλλο μισό και λίγο παραπάνω, που ήρθε και κούμπωσε στο πλάι σου για να μοιραστείς τα πάντα μαζί του…
Αν όλο αυτό κορίτσι μου αναρωτιέσαι αν συμβαίνει ή αν μοιάζει με παραμύθι, θα σου πω πως τα θαύματα μία φορά συμβαίνουν όπως και στα παραμύθια… Όταν αυτός ο άνθρωπος με θάρρος θα εισβάλλει στη ζωή σου, θα τον νιώσεις σαν θαύμα!