Είμαι κορίτσι διασκέδασης. Ξυπνάω αργά το απόγευμα, πίνω σκέτο καφέ, πρέπει να κρατήσω τη ζάχαρη μακριά μου. Σκέτο και μαύρο. Σαν τα ρούχα μου. Δεν παίρνω ποτέ πρωινό, είμαι βραδινός τύπος. Κάνω μπάνιο πάντα στις οχτώ το σούρουπο. Έχω ένα φετίχ με τα αρώματα που βγαίνουν από το αφρόλουτρο καθώς σμίγει με τη διάθεσή μου εκείνη την ώρα.
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία τι γνωρίζω να κάνω καλά. Δεν έχει καμία σημασία καμία τέχνη με την οποία ασχολήθηκα ή καμιά επιστήμη την οποία σπούδασα. Το μοναδικό που μετράει είναι το να είμαι διασκεδαστική. Ο τρόπος μου είναι μετρημένος, κρυφός και φτιαγμένος έτσι ώστε να σε κάνει να νιώθεις ξεχωριστός. Πρέπει να σε διασκεδάζω, μην το ξεχνάς.
Κοίταξε με, όλα φυσικά πάνω μου. Ματιά, στόμα, στήθος. Ο τρόπος που κλείνω τα μάτια μου σε κάθε χαζή ατάκα σου, ο τρόπος που απαλά ακουμπάω στον ώμο σου, δείχνοντας λιγάκι εκτεθειμένη, πόσο φυσικά φαίνεται να βγαίνει…
Όταν με βλέπεις να περνάω το δρόμο βιαστικά και σκεπτική, δώσε μου λίγο χρόνο, προσπαθώ να αποφασίσω ποιο από τα ρούχα μου θα σε εντυπωσιάσει περισσότερο στο επόμενο ραντεβού μας. Αναλύω εμπεριστατωμένα κάθε φράση, ματιά και χάδι που ανταλλάξαμε, μη τυχόν και χάσω κάποια από τις στιγμές μας.
Συναντώ τους γνωστούς μου σπάνια και πάντα φευγάτη. “Πώς είσαι;”, “Πώς κυλάει η ζωή;”, “Πώς πέρασες χθες βράδυ;”. Απαντάω σε όλες τις ερωτήσεις με την πιο αληθινή απάντηση που θα μπορούσε κανείς να δώσει. “Που να εξηγώ, όλα είναι διασκεδαστικά!”.
Είμαι κορίτσι διασκέδασης. Γέλια, συζητήσεις, μουσικές, χοροί, φιλιά. Νιώθω πολύ καλύτερα τώρα.
Ξέρεις, συνήθιζα να κλαίω, αλλά δε βρίσκω χρόνο τώρα. Συνήθιζα να αναρωτιέμαι, αλλά πια το βρίσκω περιττό. Η ζωή της διασκέδασης.
Είμαι κορίτσι διασκέδασης. Και όταν η διασκέδαση τελειώνει, κλειδώνω την πόρτα και παρακαλάω σιωπηλά το χρόνο να αφανίσει το μάταιο της ύπαρξης μου.
Κανείς δε ξέρει και κανείς δε ρώτησε ποτέ για να μάθει.
Signed by Πένη Σίμου