Οι άνθρωποι που είναι για λίγα…

Κάνουν θόρυβο με τη στάση τους και θέλουν να είναι παντού. Φροντίζουν να έχουν άποψη και στιλ στα ρούχα, στις ατάκες, στη συμπεριφορά, ακόμη και στον τρόπο που στέκονται για να πληρώσουν στην ουρά του σούπερ μάρκετ.

Πολυάσχολοι, με μεγάλο περίγυρο, αποζητούν να μην περνούν απαρατήρητοι, απαιτώντας παντού την προσοχή.

Επιδιώκουν να ξεχωρίζουν για τις ικανότητες τους και φέρονται αλαζονικά, όταν τολμά κάποιος να τους κάνει παρατήρηση.

Το βλέμμα τους… Αυτό το βλέμμα, φανερώνει πολλά από τον τρόπο που τίποτα δεν κοιτάζουν στ’ αλήθεια και δεν εστιάζουν σε άλλα μάτια. Είναι ένας αλάνθαστος τρόπος να τους καταλάβεις νωρίς, από τον τρόπο που “σκανάρουν” τους γύρω τους, χωρίς ποτέ να σηκώσουν θαρραλέα το κεφάλι.

Δρουν μουλωχτά και κρατούν άμυνες, κάνοντας δολοπλόκα σχέδια εις βάρος των άλλων.

Φυσικά, έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και εννοείται ότι θεωρούν τους άλλους, εξ’ αρχής κατώτερούς τους.

Αγνοούν τις λεπτομέρειες, γιατί πιστεύουν ότι οι λεπτομέρειες δεν κάνουν καμία διαφορά.

Ξυπνούν τα αισθήματα και τα συναισθήματα σε φίλους και εραστές και εξαφανίζονται όταν δουν την ανταπόκριση.

Μα, όταν δεν την δουν, το βάζουν στόχο να αποδείξουν την “αξία” τους, κάνοντας ηρωισμούς και λέγοντας λόγια και δηλώσεις… που, όμως, πολύ σύντομα τις αναιρούν με τις πράξεις τους.

Αποποιούνται κάθε ευθύνη. Το συμφέρον τους πάνω απ’ όλα.

Ζουν στην επιφάνειά τους και είναι ικανοποιημένοι, όταν πληγώνουν τον διπλανό τους.

Θεωρούν την ειρωνεία αποτέλεσμα ευφυίας, ενώ αρέσκονται στον να προκαλούν γενικώς, τις αντιδράσεις.

Έχουν σκοπό να βγαίνουν πάντα από πάνω ενώ η αλήθεια μέσα τους, κοιμάται ναρκωμένη.

Μπερδεμένοι άνθρωποι, που πιθανότατα δεν αγαπούν το μέσα τους, προσπαθούν να βρουν τη γαλήνη σε εξορμήσεις, ταξίδια και φιλάρεσκα happenings, που το μόνο που φωνάζουν είναι “θαυμάστε με”!

Η πιθανότητα απομόνωσης, είναι το δράμα που δεν μπορούν να αντέξουν. Δε μένουν ποτέ μόνοι, γιατί αλλάζουν συνεχώς παρέες, εντυπωσιάζοντας στην αρχή, με τον ψεύτικο τρόπο τους.

Είναι άψογοι και στυγνοί επαγγελματίες κι έχουν στόχους να φτάσουν πολύ ψηλά. Στις απίθανες στιγμές ανασφάλειας, φροντίζουν να κρύβουν τις αδυναμίες τους, απλά πατώντας πάνω σε ό, τι βρουν, για να έχουν μετά τη δικαιολογία ότι είναι ορθολογιστές.

Μάλιστα, έχουν προβάρει και τα καλύτερα επιχειρήματα για να σε τρελάνουν με την ωμότητα που αντιμετωπίζουν τη ζωή τους

Όταν τους προσάπτουν ευθύνες για τον τρόπο που φέρονται, προτιμούν να ρίξουν μια μούντζα και να συνεχίσουν απτόητοι το καθημερινό τους καθήκον, χωρίς ποτέ τους να αναρωτηθούν τι κάνουν λάθος.

Η σκέψη της αυτοβελτίωσης, δεν υπάρχει στο μικρό τους κεφάλι. Το αίσθημα της ντροπής, δεν χωράει στη μικρή τους καρδιά.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.