Απόψε θα έρθω μυστικά και θα πλαγιάσω δίπλα σου. Θα κλειδώσω όλα τα “μη” και όλα τα “όχι” στο βάθος του μυαλού και θα ανοίξω την πόρτα της καρδιάς, για να ανασάνει λίγο. Έστω για μια βραδιά. Τα βήματά μου σιγανά, τη λογική να μην ξυπνήσω. Απόψε, έχει η ψυχή προτεραιότητα.
Θα έρθω μόνο για ένα βράδυ. Δεν θα το μάθει κανείς. Μονάχα οι δυο μας. Ούτε αδιάκριτα μάτια θα μας προδώσουν. Θα σβήσω μέχρι και τα αστέρια. Αν μπορείς φώτισε με το βλέμμα σου τον ουρανό μου απόψε.
Άφησέ μου να σου δώσω ό, τι στο στήθος μου φωλιάζει. Δείξε μου το μονοπάτι για να βρω ό, τι μου χρωστάς. Και όταν φτάσω σε ό, τι πολυτιμότερο για μένα φυλάς, αγκάλιασε με και μη μ’ αφήσεις από τα χέρια σου να φύγω. Κάνε αυτό το μοναδικό άρωμά σου, άνεμο δροσερό και τύλιξε όλο το κορμί μου. Μαζί και την ψυχή.
Μας ανήκει έστω μια νύχτα, φως μου. Έστω λίγες ώρες που όλα θα είναι ήσυχα. Εκτός από τους χτύπους της καρδιάς, που θα καλύπτουν τις φωνές του μυαλού μας.
Απόψε θα έρθω στα κρυφά και θα ακουμπήσω πλάι σου. Θα κουρνιάσω μέσα στην αγκαλιά σου. Και όταν ξημερώσει και οι πρώτες αχτίδες του ήλιου ταρακουνήσουν το μυαλό σε παρακαλώ μη με ξυπνήσεις…