“Μικρή μου, τι θέλεις να ντυθείς στις Απόκριες;” και όλο περηφάνια για την επιλογή μου απαντάω “Σταχτοπούτα μαμά, αλλά ποιος θα ντυθεί πρίγκιπας;”. Μια απορία που μαζί με το τι θέλει το γυναικείο φύλο θα μείνουν αναπάντητα στους αιώνες και τις ιστορίες, φήμες και πααραμύθια θα γράφονται για αυτά.
Παραμύθια σαν αυτά που ξεκινούν με το “μια φορά κι έναν καιρό…”, μα ναι τέτοια με έκαναν τόσο αισιόδοξη, τόσο ονειροπόλα και με έπεισαν πως οι ερωτικές ιστορίες ξεκινούν έτσι και ο συμπρωταγωνιστής μου είναι ο γοητευτικός πρίγκιπας.
Μα πού είναι τα βατράχι στην πόλη μου; Εξαφανίστηκαν όλα; Θέλω κι εγώ ένα να το φιλήσω και να γίνει το πριγκιπόπουλο μου. Να πάω να αγοράσω και την κολοκύθα μου να τη στείλω στο συνεργείο να μου την κάνουν ένα σέρβις και γρήγορα κατευθείαν για shopping therapy ή μήπως να πάρω τηλέφωνο τη νεραϊδονονά, θα της πω εγώ σε ποιο κέντρο διασκέδασης θα πάμε και θα με ντύσει κατάλληλα με την τελευταία λέξη της μόδας. Να μην ξεχάσω να καλέσω και τις μάγισσες και τους νάνους και όλες τις κακές μητριές και μάγισσες των παραμυθιών.
Όμως, από όλα τα παραμύθια δεν ψάχνουμε απλά το “μια φορά κι έναν καιρό…” αλλά το “έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…”. Γι’ αυτό όμως θα προετοιμαστώ κατάλληλα σε όλες τις φουρτούνες, τα προβλήματα, όλα τα μάγια των κακών θα τα αντιμετωπίσω. Θα φορέσω την παιδική μου στολή (αν και δεν νομίζω να μου κάνει, θα ράψω μια ίδια) και θα φωνάξω “Πριγκίπισσα έτοιμη για όλα, put my Prince down slowly”.
Γιατί πολύ απλά θα σώσω την αγάπη μου και το ευτυχισμένο τέλος θα πάρει σάρκα και οστά. Γιατί αυτό δε μου έμαθε το παραμύθι; Πως η αληθινή αγάπη θυσιάζεται, νικάει το θάνατο, ζεσταίνει τις κρύες ψυχές και χαρίζει στους πρωταγωνιστές του την αισιοδοξία για ένα καλό τέλος στα προβλήματα και μια ζεστή αγκαλιά στο κοινό μέλλον του πριγκιπικού ζεύγους.
Άλλωστε, όσο αλλοπρόσαλλο και να σας φαίνεται το σημερινό κείμενο σκεφτείτε ποια κοπέλα δεν πιστεύει στο γοητευτικό πρίγκιπα και ποιος άντρας δε θεωρεί την κόρη του, μαμά του, γυναίκα του μια μικρή πριγκίπισσα;