Κοιτώντας πίσω, κάποια κεφάλαια του χρόνου, είμαι σχεδόν σίγουρη πως έχεις υπάρξει και εσύ, κάτι σαν πιόνι στη σκακιέρα τρίτων. Φίλοι, οικογένεια, εραστές και αφεντικά, πλέκουν το φάσμα της οργάνωσης του χρόνου, του χώρου και συχνά, των αποφάσεών σου. Συνειδητά ή μη, επιλέγεις να ακούσεις τις επιταγές των άλλων, αλλά και να γίνεις αρεστός στο εκάστοτε περιβάλλον σου αφήνοντας ψήγματα του εαυτού σου ένα βήμα πίσω.
Θεωρείς πως οι συμβουλές των ανθρώπων σου, γυρίζουν γύρω από τον άξονά σου, περιβάλλοντας με αγάπη και ανιδιοτέλεια μια καθημερινότητα πλεγμένη στα μέτρα όλων.
Για κοίτα όμως λίγο καλύτερα…
Εάν εξετάσεις τα όρια αυτού του πλέγματος και δεις το κέντρο αυτού του άξονα, νομίζω θα καταλάβεις κι εσύ. Είτε σου ακουστεί κακοπροαίρετο είτε όχι, δεν υπάρχουν ουτοπίες. Την πριγκίπισσα δεν την έσωσε κανένας ιππότης πάνω σε άσπρο άλογο, επειδή απλά, τυχαία, περνούσε από εκεί.
Το πιο πιθανό είναι να την είχε δει καιρό πριν στο κάστρο, να την είχε σταμπάρει και να ήθελε τους πύργους της. Ή ακόμα να ήταν καλό για τη φήμη του να τη σώσει. Δε θα έβγαινε ποτέ κανείς από το δρόμο του για να σου προσφέρει το φιλί της ζωής και μάλλον εσύ δεν είσαι η πριγκίπισσα.
Αλλά και να ήσουν, μάθε το εξής: ανιδιοτέλεια στοπ.
Όσο σκληρό και αν ακούγεται, στο σκάκι της ζωής το κάθε πιόνι κοιτάζει τη θέση του. Το κάθε πιόνι κοιτάει να φάει στρατηγικά το άλλο για να μην μπει στο δρόμο του.
Αλλά και τελικά, να κερδίσει την παρτίδα. Ο καθένας την πάρτη του λοιπόν και εκεί που πιστεύεις άκριτα το παραμύθι που σου πουλάνε, ρίξε μια ματιά στα ψιλά γράμματα.
Σαφώς το οικογενειακό σου περιβάλλον δεν θα σε πιέσει ποτέ συνειδητά για κάτι κόντρα στην ευτυχία σου, όπως και δε θα βάλει ποτέ τα θέλω του πάνω από τα δικά σου. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς σαν μεγάλα παιδιά. Μπορούν εύκολα και στρατηγικά να κατευθύνουν καταστάσεις για το υποτιθέμενο καλό σου, μέσα στις οποίες εσύ να πνίγεσαι.
Ο οποιοσδήποτε μπορεί με αναμφίβολα καλές προθέσεις να σε καταπιέσει σε καλούπια επιλογών και συμπεριφορισμού που να σε κάνουν να ασφυκτιάς στο όνομα της αγάπης.
Αναφορικά τώρα με τους υπόλοιπους αν θες, μην πιστέψεις ποτέ στην ανιδιοτέλεια. Ίσως όλοι γύρω σου να σε αγαπάνε και να θέλουν το καλό σου, ναι. Πάντα όμως στο βαθμό που δεν επηρεάζει με τον οποιονδήποτε τρόπο το δικό τους καλό. Εάν είσαι πάλι από εκείνους που πιστεύουν πως ο εκάστοτε φίλος ή σύντροφος θα καταπατά επανειλημμένα τον εαυτό του για τη δική σου ευημερία, τότε μπορείς να περιμένεις λίγο να ρίξει η ραπουνζέλ από το παράθυρο τα μαλλιά της για να ανέβεις στο κάστρο του παραμυθιού και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Το χτίσιμο του χαρακτήρα αλλά και των ανοχών σου, εξαρτάται λοιπόν αποκλειστικά από εσένα. Καλοδεχούμενες σαφώς και οι εξωτερικές παρεμβάσεις με μορφή συμβουλής, όμως κράτα καλά μέσα σου αυτό και μόνο: η μεγαλύτερη αρχή αυτοσυντήρησης είναι να τους γράψεις όλους εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Δηλαδή, έχοντας περάσει πέντε καταστάσεις που μπορούν να σε καθοδηγήσουν με τα στοιχειώδη εγκεφαλικά κύτταρα, να μην επαναλάβεις λάθη του παρελθόντος που ευτυχώς δεν πλήρωσες ακριβά, αλλά και έχοντας δοκιμάσει και απορρίψει τον τρόπο ζωής που θέλουν να σου επιβάλλουν άλλοι, ψάξε να βρεις εσένα και ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Γιατί κανένας ποτέ δε θα ξενυχτήσει με τις δικές σου σκέψεις ακριβώς όπως εσύ. Κανένας δε θα διεκδικήσει αυτά που σου αξίζουν και κανένας δε θα εκτιμήσει εν τέλει τις δικές σου επιλογές με τα δικά σου κριτήρια. Άσε στην άκρη τι έκανες για αυτούς. Βάλε στο κέντρο τι έκανες για εσένα.
Πόσες μέρες πέρασαν που έβαλες πάνω την αγάπη σου για τους άλλους και κάτω την αγάπη για τον εαυτό σου; Πόσο συχνά έλεγες “όχι, αυτό δε μου αρέσει, δεν το επιλέγω”; Πόσο πολύ άκουγες τις γνώμες των άλλων και τελικά καταπίεζες κομμάτια σου για να χωράς στα μέτρα τους; Πόσο πολύ σε ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος;
Τελικά έμαθες τι θα πει ο κόσμος; Κάνεις, δεν κάνεις, ζήσεις, δεν ζήσεις, λανθάνεις, δε λανθάνεις. Άνοιξε τα πνευμόνια σου και εισέπνευσε επιτέλους τον αέρα που αφήνεις συνειδητά ή υποσυνείδητα να σου ρουφάνε. Μην ξεχάσεις ούτε για μια στιγμή πως τελικά οι επιλογές και οι πράξεις σου καθορίζουν τη δική σου ζωή, ακόμα αν ανταποκρίνονται στις προτιμήσεις των άλλων.
Έχεις πάντα τη δύναμη αν δε σου αρέσει κάτι να το ανατρέψεις. Μάντεψε, ο κόσμος πάντα θα λέει. Ο πρίγκιπας δε θα έχει έρθει για να σε σώσει, απλά μπορεί να τύχει να κάνει στάση για να ξεκουραστεί το άλογο. Η ζωή σου είναι μόνο μία.
Είναι μόνο δικιά σου και είναι πολύ μικρή για να την μικρύνεις κι άλλο με καλούπια. Βάλε μπροστά τη δικιά σου αυτοσυντήρηση χωρίς καμία έγνοια και με οποιοδήποτε κόστος. Γιατί τελικά, όπως πολύ σωστά είχα διαβάσει κάπου…
Η ΜΟΝΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΗΘΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ