Τελικά πείτε μας, πώς σκέφτεστε όσοι απλά θέλετε να περνάτε «περιστασιακά» όμορφα και να τη κάνετε με ελαφρά πηδηματάκια μόλις εντοπίσετε το επόμενο θήραμα; Είναι κάποιο είδος κόμπλεξ ή απλά θέλετε να περνάτε αιώνια εφηβεία;
Ξέρεις πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω, μην κάνεις τον χαζό. Είσαι σε ένα μαγαζί με το υποψήφιο θήραμα και μιλάς περί ανέμων και υδάτων, χωρίς να αποσαφηνίζεις τίποτα. Παρά μόνο, αναγκάζεις το συνομιλητή σου με την συμπεριφορά σου να μιλάει και να ανοίγεται και ωστόσο, εσύ βρίσκεις την κατάλληλη ευκαιρία για να ανιχνεύσεις τι είναι αυτό που του λείπει απ’ τη ζωούλα του και σιγά-σιγά να του σπείρεις μέσα του το μικρόβιο. Λέγοντας του και δείχνοντας του πράγματα που εκείνος θέλει ν’ ακούσει και κάπως έτσι να αρχίσει να πέφτει στην παγίδα σου.
Φτάνει το πράγμα στο μη περαιτέρω και κρατάς το μυστήριο για να μπορείς να έχεις τον έλεγχο. Κι όλο αυτό, επειδή στην ουσία δεν έχεις τα αρχίδια να ξεκαθαρίσεις απ’ την αρχή τι είναι αυτό που εσύ θες απ’ τη μίζερη ζωούλα σου, γιατί ουσιαστικά, ούτε εσύ ο ίδιος γνωρίζεις.
Το αποκορύφωμα είναι όταν τα λεγόμενα σου βγάζουν μια ευαισθησία και κάποια εσώψυχα στη φόρα. Κάτι το οποίο αυτομάτως προκαλεί μια πρόκληση στο υποψήφιο θήραμα σου, γιατί απευθείας σκέφτεται ότι τον εμπιστεύεσαι και κάπως έτσι μπαίνει στη διαδικασία να σε βοηθήσει και αρχίζει να γοητεύεται από την ευαίσθητη πλευρά σου. Εσύ απ’ την άλλη, το μόνο που θα κάνεις, είναι να χρησιμοποιήσεις όλα αυτά τα λεγόμενα σαν δικαιολογία για να στηρίξεις τη μετέπειτα γελοία συμπεριφορά σου και να τη δικαιολογήσεις όπως μπορείς.
Δεν είναι ειρωνικό; Κι όμως, το ‘χω συναντήσει πολλές φορές στη ζωή μου. Γι’ αυτό λοιπόν, φίλε αναγνώστη μάθε να βάζεις στάνταρτ στη ζωή σου και μάλιστα υψηλά. Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος για τέτοιου είδους «υποκείμενα». Για να αναγνωρίσει ο άλλος την αξία σου και να την εκτιμήσει θα πρέπει να κινείται στο ίδιο μήκος κύματος μ’ εσένα. Μάθε λοιπόν, να γοητεύεσαι από τον άνθρωπο που ‘θα χει κάτι να σου διδάξει, που θα ‘χει το επίπεδο και τη μόρφωση να επιμορφώσει κι εσένα σε ορισμένα θέματα και καταστάσεις κι όχι να σε παρασύρει στη φτήνια του. Μη ζητάς από ένα ψάρι να σκαρφαλώσει σε δέντρο. Σταμάτα να πέφτεις στον ίδιο λάκκο ξανά και ξανά, αυτό το λάκκο που είναι πλημμυρισμένος με τεχνάσματα όπως, η δήθεν ευαισθησία, ή η ταύτιση που σε κάνει να νιώθεις επειδή βιώσατε κάποια κοινή εμπειρία ή τραύμα. Η ενσυναίσθηση και η ταύτιση είναι απ’ τους πιο έξυπνους τρόπους για να εισβάλει κάποιος με το έτσι θέλω στο μυαλό σου, το γνωρίζω καλά πλέον. Είναι παιχνίδια του μυαλού που δίνουν νόημα στην άδεια τους ζωή.
Και εν κατακλείδι, καταλήγεις με έναν πληγωμένο εγωισμό ο οποίος, άθελα σου σε χειραγωγεί, γιατί πολλοί από εμάς δεν έχουμε μάθει να οριοθετούμε και να προστατεύουμε τον εαυτό μας, να εκμεταλλευόμαστε έξυπνα το χρόνο μας κι όχι άσκοπα.
Είμαστε ο αρχιτέκτονας της ζωής μας, γιατί εμείς ορίζουμε τον κύκλο μας και δεν αφήνουμε να μπει ο κάθε τυχάρπαστος μέσα σε αυτόν και να τον κάνει άνω κάτω…
Signed by Σοφία