Υπάρχει στο Ελληνικό λεξιλόγιο μια μικρή λεξούλα που είτε μας αρέσει είτε όχι, με τις λάθος επιλογές μας, πέφτουμε πάνω της και την χρησιμοποιούμε σαν δικαιολογία για τα λάθη που κάναμε. Ποια είναι αυτή η λεξούλα, λοιπόν; Αυτή η μαγική λεξούλα φίλοι μου, είναι η «ανάγκη» και τι άραγε σημαίνει «Έχω ανάγκη;» Ας το αναλύσουμε…
Έχω ανάγκη θα πει ότι κάποιες στιγμές στη ζωή μου όταν αισθάνομαι μόνος και αβοήθητος, δεν σκέφτομαι με τη λογική μου και βάζω την καρδιά μου μπροστά να αποφασίσει για πράγματα που θέλουν λογική και εκείνη με προδίδει με τα απέραντα συναισθήματα της. Αποφασίζω πώς θα πορευτώ οικονομικά με την καρδιά μου και στηρίζομαι σε κάποιον άλλο. Το γεγονός ότι κάποιος άλλος έχει αισθήματα για μένα δε σημαίνει και ότι μου υπογράφει χαρτί παντοτινής στήριξης και εχεμύθειας και γενικότερα ο,τιδήποτε εμείς σκεφτόμαστε πως θα είναι παντοτινό. Έτσι λοιπόν, χρησιμοποιούμε την έκφραση έχω ανάγκη μια αγκαλιά, έχω ανάγκη μια οικογένεια, έχω ανάγκη από χρήματα, έχω ανάγκη από ό,τι μπορεί ένα ανθρώπινο μυαλό να σκαρφιστεί.
Πράγματα και συναισθήματα που κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σου προσφέρει, παύουν όταν το συνειδητοποιείς να είναι μέσα στο κεφαλάκι σου και να σου πηδάνε το μυαλό. Σιγά – σιγά μεγαλώνοντας και αποκτώντας την απαραίτητη πείρα συναισθημάτων που θα πρέπει να έχεις -γιατί καλοί μου άνθρωποι η πείρα δε μεταβιβάζεται, αποκτιέται- μπαίνεις σε μια διαδικασία να μετρήσεις τα λάθη σου και να κυνηγήσεις τα πάθη σου. Εκείνη τη στιγμή θα νιώσεις ότι πραγματικά μέσα σου δεν έχεις καμία ανάγκη, είσαι αρτιμελής, έχεις μυαλό, έχεις συνείδηση, έχεις αίσθηση, είσαι αφεντικό του εαυτού σου και οι αποφάσεις σου οι οποίες παίζουν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή σου θα ξέρεις ότι θα έχουν αντίκτυπο, είτε σε εσένα είτε στους οικείους σου. Θα ξέρεις πολύ καλά ποιον θα πληγώσεις, ποιον θα προδώσεις, ποιον θα βοηθήσεις, ποιον θα ξεχάσεις, για ποιον θα αδιαφορείς, ποιος αξίζει και ποιος όχι.
Για να καταλάβεις τον άλλο, θα πρέπει να έχεις βιώσει και να έχεις ζήσει στη ζωή σου τα πέντε συναισθήματα, τη χαρά, τη λύπη, το θυμό, το φόβο, και την ντροπή. Ο άνθρωπος αποτελείται από τρία πράγματα, το σώμα, την ψυχή και το νου. Κι αν η γνώση είναι δύναμη, όπως λένε, πρέπει όλοι μέσα μας να αναρωτηθούμε, «τα λάθη ή τα πάθη μας κάνουν να νομίζουμε ότι έχουμε ανάγκη;»