Ενώ καταλαβαίνεις ότι όλα έχουν τελειώσει πιστεύεις ότι ένα ξημέρωμα ίσως είναι αρκετό για να τα αλλάξει όλα. Πιστεύεις ότι ελάχιστες ώρες μαζί του κάπου μακριά θα σου δώσουν τις απαντήσεις που θέλεις. Ίσως ναι, να συμβεί αλλά ίσως απλά να είναι ο τρόπος να αποδεχτείς ευκολότερα την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Δεν θα μάθεις αν δεν τολμήσεις να το ζήσεις.
Ένα ξημέρωμα μαζί σου …. Και μετά ας χωρίσουν οι δρόμοι μας. Μετά θα ξέρεις μέσα σου ότι ακόμα και έτσι εσύ προσπάθησες, δεν το άφησες να φύγει έτσι σαν να μην υπήρξε ποτέ, σαν να μην υπήρχαν οι στιγμές που ζήσατε, τα λόγια που ειπώθηκαν. Μετά από αυτό θα μπορείς να τα θυμάσαι όλα αυτά σαν κάτι όμορφο που έζησες και όχι σαν κάτι άσχημο που σε πλήγωσε. Αρκεί μοναχά ένα ξημέρωμα για να μπορέσεις να συνειδητοποιήσεις τι αξία είχαν αυτά που έζησες και πως πρέπει να τα κρατάς πάντα μέσα σου με αγάπη.
Ό,τι και αν σας χώρισε δεν πρέπει να είναι ικανό να καταστρέψει τις στιγμές σας. Γιατί τελικά η ζωή είναι στιγμές, άλλοτε χαράς κι άλλοτε λύπης. Στο χέρι σου είναι να αποφασίσεις αν θα έχεις μια χαρούμενη ζωή γεμάτη από όμορφες στιγμές ή μια μίζερη γεμάτη με στιγμές λύπης. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ζήσεις ένα ξημέρωμα μαζί του…